استفاده از ادبیات نظامی در عرصه فرهنگ
امروز در عرصه فرهنگی یک «جنگِ تمام عیار» برقرار است و ما با جبهه متراکم و مجهز و مصمّمِ دشمن مواجه هستیم «جنگ»، در «جنگِ نظامی» خلاصه نمیشود تا پنداشته شود سخن گفتن از جنگ، به معنی جنگِ نظامی است. جنگ، انواع و اقسامی دارد و یکی از آنها، «جنگِ فرهنگی» است که ما نیز چندین دهه است که در متنِ آن قرار گرفتهایم لذا رهبرمعظم انقلاب حضرت آیتالله خامنهای در گفتارهای فرهنگیِ خویش، بسیار از الفاظ و اصطلاحاتِ نظامی و جنگی استفاده میکند، از قبیلِ «تهاجمِ فرهنگی»، «شبیخونِ فرهنگی»، «ناتوی فرهنگی»، «جنگِ فرهنگی»، «قرارگاه فرهنگی»، «افسرانِ جنگِ نرم»، «آتش به اختیار» و ...
در متون دینی هم اصطلاحات وتعابیر نظامی وجنگی در عرصه فرهنگی استفاده شده است مثل محراب یعنی محل حرب با شیطان یا جهاد با نفس یا جوشن کبیر که جوشن به معنای سپر است در دعای کمیل هم عبارت <سلاحه البکاء>وجود دارد و از نگاه به نامحرم به تیری از تیرهای شیطان تعبیر شده است.